Dlatego ta strona jest stworzona z myślą o udzieleniu pomocy w WOW Guru Drapieżny chrząszcz z rodziny biegaczy; bombardier odpowiedziach. Zawiera również dodatkowe informacje, takie jak wskazówki, przydatne sztuczki, kody itp. Oprócz WOW Guru, deweloper Fugo Games stworzył inne niesamowite gry.Drewno to wdzięczny materiał konstrukcyjny, który ze względu na swoją trwałość, wytrzymałość i efektowny wygląd, często pojawia się w domach. Szkodniki drewna są przyczyną większości uszkodzeń tego surowca, a najbardziej zagrożone są: więźba dachowa, stropy, parkiet, stolarka, drewniane meble, elementy dekoracyjne czy mała architektura w ogrodzie. Dlaczego owady atakują drewno i jaki materiał zasiedlają najczęściej? Jakie gatunki szkodników drewna pojawiają się w domach? Jak skutecznie chronić drewno? Jaka jest rola drewna w życiu owadów - szkodników? Drewno pełni bardzo ważną rolę w życiu pasożytujących w nim owadów. Szkodniki, które najczęściej atakują drewno w konstrukcjach budynków, w ogrodach, a nawet wewnątrz mieszkań, to gatunki leśne, dla których drzewo jest miejscem schronienia i pożywieniem. Choć część gatunków wybiera drewno wyłącznie jako dom, a część tylko jako obiad, najczęściej materiał ten służy im jako jedno i drugie. Żeby drewno zostało zaatakowane, do wnętrza musi wgryźć się dorosła samica i złożyć jaja. Optymalne warunki rozwoju (dla każdego gatunku odmienne) sprawiają, że z jaj lub poczwarek wylęgają się larwy, które rozpoczynają drążenie kanałów i żerowanie w tkance surowca. Tym samym następuje destrukcja drewna. Drzewo leśne zasiedlone przez owady, fot. John Hessle, CC0, Szkodniki mogą atakować drewno w bardzo różnym czasie, co doprowadza do istotnych uszkodzeń surowca i często dyskwalifikuje go do dalszego wykorzystania w budownictwie. Jeśli następuje uszkodzenie materiału, czyli drewna już wbudowanego w konstrukcję bądź już przekształconego w mebel, drewniany parkiet czy boazerię, dalsze użytkowanie staje się mocno utrudnione bądź niemożliwe. Tym bardziej, że owady zdolne są do przechodzenia z zainfekowanego materiału na nowy, a zatem opuszczają kryjówki i wgryzają się w nowe drewno. Do uszkodzeń drewna może dochodzić: w lesie, gdy drzewa rosną i nie zostały jeszcze ścięte; w lesie, na ściętych i zwalonych pniach, które jeszcze nie zostały uprzątnięte; w tartaku bądź innym miejscu składowania surowca; w już gotowych drewnianych materiałach, wewnątrz i na zewnątrz budynków. Poszczególne gatunki szkodników drewna mają co prawda swoje ulubione miejsca, ale często pojawiają się w kilku z wymienionych stanowisk. Spuszczel pospolity, najgroźniejszy tego typu pasożyt, zajmuje drewno w lesie i drewno w budynkach, z kolei miazgowce atakują wszystkie wymienione stanowiska. Dlaczego owady atakują drewno? Owady zajmują tylko to drewno, które stanowi dla nich idealną kryjówkę i wartościowe pożywienie. Rozwój osobniczy szkodników może następować w sprzyjających warunkach otoczenia. Jeśli larwy nie będą miały co jeść lub nie będą w stanie drążyć tuneli ze względu na twardość materiału, nie przetrwają. Drewno musi zatem zawierać odpowiednio dużo wartościowych składników odżywczych. Decydującą rolę w wyborze miejsca do zasiedlenia odgrywa także wilgotność drewna oraz temperatura otoczenia. Szkodniki drewna poszukują składników odżywczych Owady, które atakują drewniane elementy posiadają narząd gębowy gryzący, którym dokonują mechanicznych uszkodzeń drewna. Wgryzając się w drewniane wióry, drążą tunele, w których pozostawiają własne odchody. Szkodniki atakują takie drewno, które jest zasobne w składniki pokarmowe, by larwy mogły się rozwijać. Najbardziej wartościowe dla nich są witaminy, białko i sterole (cholesterol) zawarte w tkance surowca. Im drewno młodsze i zawiera więcej bieli (mniej twardzieli), tym bardziej narażone na zajęcie przez pasożyty. Gatunki takie jak spuszczel pospolity i miazgowiec żyją wyłącznie w bielastej części pnia. Dlatego do budowy drewnianych konstrukcji powinno się wykorzystywać drzewo co najmniej stuletnie. Pożywność drewna wzrasta wraz z rozwojem grzybów w jego strukturze. Zatem również drewno zagrzybiałe i zapleśniałe przyciąga uwagę owadów, które znajdują w nim więcej składników odżywczych pochodzących z grzybni. Szybciej przebiega rozwój owadów w drewnie zagrzybiałym i zawilgoconym niż w drewnie suchym. Ponadto owady mają tak zbudowany układ trawienny, że pokarm przebywa w nim bardzo krótko. By przejść kolejne stadia od jaja czy poczwarki do dojrzałego osobnika muszą pochłonąć znaczne ilości drewna, stąd poziom destrukcji materiału jest ogromny. Jeśli robactwo zagnieździło się w drewnie suchym, larwy będą rozwijały się bardzo długo, nawet kilkanaście lat. W tym czasie dokonywać będą poważnych uszkodzeń w tkance drewna. Owady żerujące w drewnie potrzebują optymalnej wilgotności i temperatury Warunki otoczenia, takie jak wilgotność drewna i temperatura powietrza i samego surowca wpływają na rozwój szkodników. Im bardziej sprzyjające uwarunkowania środowiska dla owadów, tym większa możliwość, że drewno będzie przez nie zainfekowane. Każdy gatunek szkodnika ma swoje ulubione, optymalne warunki do przechodzenia w kolejne stadia rozwoju, ale też górną i dolną granicę tolerancji, w której jest w stanie przeżyć. Te granice tolerancji u większości polskich gatunków są wysokie, a to ze względu na klimat. Chodniki wydrążone w drewnie przez larwy owadów, CC0, Owady, które atakują drewno w domu, to przede wszystkim stworzenia leśne, które w naturalnym środowisku przyzwyczajone są do zmiennej pogody, a także rocznego rytmu przemijania pór roku. Wytworzyły w sobie umiejętność przetrwania w skrajnej temperaturze, zapadając w stan anabiozy. Wówczas do granic możliwości obniżają aktywność życiową. Do normalnego, aktywnego życia powracają wraz ze wzrostem ciepłoty powietrza i materiału. Jedynie kołatek domowy jest wrażliwy na spadek temperatury. Inne owady doskonale znoszą zarówno mróz i śnieg, jak i upał czy gorące promienie słońce. Dlatego właśnie szkodniki mogą skutecznie atakować drewnianą altanę, ogrodzenie czy elementy małej architektury w ogrodzie. Owady mają swoje ulubione miejsca bytowania, przede wszystkim ze względu na odmienne preferencje środowiskowe. Spuszczel pospolity najczęściej zagnieżdża się w więźbach dachowych, w drewnie na poddaszu i na ścianach (konstrukcja lub okładzina, np. boazeria). Kołatek domowy preferuje miejsca ciemniejsze i bardziej wilgotne, jak piwnice, ściany czy drewniane wyposażenie mieszkania (meble, okładziny wewnątrz domu). Szkodniki drewna wabi specyficzny zapach Owady mają dobrze rozwinięty narząd powonienia, a zapachy wyczuwają z dalekich odległości. Zapachy, które wabią pasożyty wydziela przede wszystkim stare drewno, a ulatnianiu się niosącej konkretną informację, specyficznej woni sprzyja rozwijanie się grzyba i pleśnienie. Nie każdy zapach wszystkie owady rozumieją tak samo. To, co jedne będzie przyciągało, dla innych nie będzie miało żadnego znaczenia. Dlatego konserwując drewniane meble czy konstrukcje, trzeba pamiętać o zastosowaniu odpowiedniego preparatu. Szkodniki atakują drewno, bo jest łatwo dostępne Gatunek zajmuje tylko to drewno, które jest dla niego dostępne. Dorosłe osobniki muszą dostać się do wnętrza, drążąc kanały, a dopiero potem składają w strukturze materiału jaja. Również larwy muszą umieć poradzić sobie z charakterem materiału, a o tym będą wiedziały dojrzałe osobniki. Wyłącznie mechaniczne bariery ochronią drewno przed wejściem dorosłych samic do środka, dlatego też zaleca się pokrywanie drewna ochronnymi powłokami, np. lakieru, lakierobejcy czy farby. Drewniane elementy konstrukcyjne mogą być zabezpieczone siatkami o bardzo drobnych oczkach, które uniemożliwią robactwu przedostanie się do drewna. Ta metoda będzie skuteczna, pod warunkiem że szczelnie zakryjemy drewno. Jakie drewno najczęściej atakują owady? Owady zazwyczaj atakują takie drewno, do którego mają łatwy dostęp i takie, które stworzy dla nich warunki do przetrwania, rozmnażania się i rozwijania. Szkodniki drewna najczęściej atakują: surowiec z młodych drzew z dużą częścią bielastą, bogaty w składniki odżywcze; miękkie drewno, które jest łatwe w drążeniu; materiał niezabezpieczony odpowiednimi preparatami i impregnatami; surowiec niedokładnie obrobiony i przygotowany; drewno złej jakości, które długo zalegało w lesie, oczekując na przewiezienie do tartaku; materiał pochodzący z rozbiórki starych domów; drewno składowane w nieodpowiednich warunkach (dla owadów to sprzyjające warunki); surowiec zawilgotniały; drewno zapleśniałe i zagrzybione; drewno stare i zmurszałe. Jak zabezpieczyć dom przed szkodnikami drewna? Nie powinno się wprowadzać do domu starych, używanych mebli bez dokładnego ich sprawdzenia, ponieważ szkodniki mają umiejętność przechodzenia z już zajętych stanowisk na nowe drewno. Nie powinno się zbierać mebli, drewnianych desek czy parkietu z miejsc zawilgoconych i zagrzybionych. Również meble zakupione na pchlim targu mogą być zajęte przez pasożyty. Nie zaleca się stosowania drewna z rozbiórki starych domów ani składowania drewna na opał, które pochodz i z rozbiórki. Każdy element drewniany trzeba odpowiednio zaimpregnować. Warto dokładnie i regularnie wietrzyć pomieszczenia, w których drewno jest na ścianach, podłogach czy jako element dekoracyjny. Dobrze zadbać o wykonanie odpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej przy elementach konstrukcyjnych z drewna i z betonu. Nie powinno się składować mebli wyniesionych z domu w wilgotnej piwnicy, schowku czy na dworze. Jak rozpoznać, że drewno jest zaatakowane przez szkodniki? Objawy obecności szkodników nie zawsze są jednoznaczne. Często pojawiające się pojedyncze otwory w drewnie drążą choćby pszczoły samotnice. Wszystkie oznaki bytowania owadów w drewnie w domu bądź na zewnątrz budynku można zaobserwować lub usłyszeć - będzie to z pewnością łatwiejsze wewnątrz domu lub mieszkania niż na zewnątrz. Najlepiej robić regularne przeglądy - w przeciwnym razie obecność owadów w drewnianych meblach ogrodowych, w konstrukcji altany, pergoli, ogrodzenia czy małej architektury zauważymy dopiero wtedy, gdy szkodniki doprowadzą już do widocznego uszkodzenia drewna. Oznaki obecności szkodników w drewnie, fot. Frank Vincentz, CC BY-SA Wikimedia Commons. Oznaki obecności szkodników drewna to: żerowanie larw wewnątrz drewna – można zaobserwować jedynie rozłupując kawałek drewnianej konstrukcji; odgłosy drążenia w drewnie – dźwięki nie są głośne, więc zazwyczaj słyszy się je w zupełnej ciszy bądź w porze nocnej, gdy aktywność szkodników jest zwiększona; żywe lub martwe dojrzałe osobniki – można je zauważyć w pomieszczeniu, zazwyczaj w pobliżu zainfekowanego drewna lub na jego powierzchni; otwory w drewnie, którymi do środka dostają się dorosłe osobniki – niekiedy owady opuszczają swoje kryjówki z braku wystarczającej ilości pokarmu bądź z powodu zmiany warunków otoczenia, ale ślady otworów pozostają; trudno rozpoznać bez niszczenia drewna, czy żerowisko jest czynne i zamieszkane przez owady czy już opuszczone, dlatego każde traktuje się jak zainfekowane i wymaga zabiegów owadobójczych; trocinki wysypujące się z otworów lub usypane tuż obok nich małe kopczyki. Jakie gatunki szkodników najczęściej atakują drewno krajowe? W Polsce wyróżnia się kilkadziesiąt gatunków szkodliwych dla drewna owadów, z czego większość to robactwo leśne. Wybrane gatunki upodobały sobie drewno suche, inne wilgotne. Można je podzielić ze względu na ulubione miejsca żerowania. Poniżej przedstawiamy charakterystykę szkodników drewna, które najczęściej atakują drewno wewnątrz budynków (zarówno powietrznosuche świeże drewno konstrukcyjne, jak i już zawilgotniałe i zajęte przez grzyby). Miazgowiec parkietowiec (Lyctus linearis), fot. Stanislav Snäll, CC BY Wikimedia Commons. Miazgowiec parkietowiec To brunatny chrząszcz wielkości 2,5 – 5 mm, który do żerowania wybiera raczej drewno gatunków liściastych. Jest groźnym szkodnikiem, który dokonuje dotkliwych uszkodzeń w drewnianym wystroju wnętrza. Niszczy zwłaszcza dębowy lub jesionowy parkiet, boazerię czy meble. Zasiedla raczej świeże drewno, więc nie stanowi zagrożenia dla starych, zabytkowych mebli. Chrząszcz jest najbardziej aktywny po zmroku, wtedy też można usłyszeć odgłosy drążących drewno larw. Do składania jaj samice miazgowca wykorzystują pęknięcia drewna lub poprzeczne przekroje. Optymalna temperatura dla ich rozwoju to 17-230C - a więc tyle, ile zwykle panuje w pomieszczeniach mieszkalnych. Jedna samica składa około 70 jaj. Spuszczel pospolity Ten dość duży, czarny lub ciemnobrunatny chrząszcz należy do najgroźniejszych szkodników drewna w kraju. Osiąga długość ciała od 7 do 25 mm, więc jest znacznie większy od typowych domowych szkodników drewna. Ciało ma wyraźnie spłaszczone i pokryte krótkimi włoskami. Samce tego gatunku są mniejsze, ale mają dłuższe czułki, samice są większe, bardziej ospałe, ociężałe i mają trudności z lataniem. Spuszczel pospolity powoduje ogromne destrukcje w mieszkaniach, domach i w ogrodach, ponieważ ma wysoką tolerancję, co do jakości drewna, jego wilgotności oraz warunków otoczenia. Jeśli larwy mają małowartościowy pokarm, to żerują z jeszcze większą intensywnością, doprowadzając do katastrofalnych zniszczeń w strukturze materiału. Larwy będą rozwijały się w powietrznosuchym drewnie o wilgotności spadającej poniżej 10%, ale też w drewnie zawilgoconym i lekko zagrzybiałym. Larwa spuszczela pospolitego (Hylotrupes bajulus) żerująca w wydrążonym chodniku, fot. Rasban, CC BY-SA Wikimedia Commons. Spuszczel pospolity wylatuje z chodników w najcieplejsze dni lipca, po wyjściu z drewna rozmnaża się, a następnie samice ponownie wracają do drewna, składają w nim nowe jaja i giną. Jeden drewniany parkiet czy stolarkę mogą ponownie zajmować wiele razy, dopóki samice będzie wabił zapach drewna (a konkretnie związków chemicznych wydzielanych przez żywice: pinen, karen, sabin). Jedno pokolenie na jednym stanowisku może rozwijać się od trzech do nawet osiemnastu lat. Larwy żerują zarówno w drewnie wczesnym, jak i późnym, więc uszkodzeń dokonują w całej strukturze materiału. Żywią się drewnem litym i klejonym. Spuszczel pospolity jest realnym zagrożeniem dla drewna w konstrukcjach zabudowy wiejskiej i miejskiej, w więźbach dachowych murowanych budynków, w stropach pod poddaszami, drewna podłogowego, stolarki okiennej i drzwiowej oraz mebli. Kołatek domowy To najgroźniejszy gatunek szkodników drewna, który dokonuje destrukcyjnych zmian w drewnianych elementach wewnątrz budynków. Kołatki domowe to brązowe chrząszcze o wielkości ciała do 4 mm, przy czym larwy są nieco większe (ok. 6 mm). Chrząszcze składają jaja w szparach drewna, otworach czy pęknięciach i żerują zarówno w drewnie gatunków liściastych, jak i iglastych. Kołatek, który drąży drewno iglaste powoduje takie szkody w jego strukturze, że materiał kruszy się w dłoniach. Gatunki liściaste nie są doprowadzane do tak poważnych uszkodzeń. Cykl rozwojowy tego chrząszcza może trwać od roku do nawet siedmiu lat, a to sprawia, że może stać się stałym niechcianym lokatorem w mieszkaniu. Tym bardziej, że kołatek domowy atakuje materiał konstrukcyjny użyty do budowy domu, drewniane okładziny na ścianach, parkiet, drewniane meble, elementy dekoracyjne (ramy obrazów, rzeźby) i meble z wikliny. Kołatek domowy będzie mieszkał tak długo w drewnie, dopóki całkowicie go nie zniszczy. Tylko brak pożywienia zmusza go do przesiedlenia. Chrząszcz ten niszczy drewno lite, drewno klejone, a także materiały drewnopochodne. Wyschlik grzebykorożny To niewielkich rozmiarów brązowy chrząszcz, latający za dnia. Samce różnią się od samic, ponieważ posiadają specyficzne czułki w kształcie grzebyków. Najczęściej atakują drewno od maja do początku sierpnia. Samice składają jaja w wydrążonych chodnikach, po czym zostają w nich i giną. Larwy mają nitkowaty kształt i żerują, drążąc zawiłe tunele. Każdy chodnik wypełniony jest dobrze ubitą mączką drzewną z odchodami larw. Samiec wyschlika grzebykorożnego (Ptilinus pecticornis), fot. Siga, CC BY-SA Wikimedia Commons. Wyschlik grzebykorożony jest szczególnie groźny, ponieważ atakuje wyłącznie drewno z drzew liściastych. Szkodnik atakuje przede wszystkim elementy wystroju wnętrz oraz stolarkę budowlaną. Dokonuje poważnych zniszczeń w stolarce okiennej i drzwiowej, drewnianych meblach, ramach obrazów, sprzętach gospodarstwa domowego, parkiecie i boazerii. Lubi zwłaszcza olchę, brzozę, dąb i buk, dlatego trzeba zwracać szczególną uwagę na jakość dębowych desek do parkietu czy na meble. Krokwiowiec piłkorożny To niewielki brązowy chrząszcz osiągający długość ciała do 5 mm. Jego larwy są tylko nieco większe (do 6 mm). Jedna generacja chrząszcza żyje około dwa lata. Do żerowania i zasiedlenia wybierają zawilgocone i lekko zagrzybiałe drewno gatunków liściastych i iglastych. Krokwiowiec piłkorożny uszkadza wilgotne drewno konstrukcyjne, a jego stanowiska można odnaleźć na stropach, w więźbach dachowych i wyżej położonych częściach budynku. Skórnik słoniniec To owad, który nie jest typowym szkodnikiem drewna i pojawia się w budynkach, gdzie nie dba się o czystość i higienę. Chrząszcz ten wykorzystuje drewno jako miejsce schronienia, zwłaszcza w okresie rozwojowym. Dorosłe osobniki sięgają od 6 do 11 mm długości, a ich larwy są nieco większe i owłosione. Skórniki żerują na padlinie i produktach pochodzenia zwierzęcego, dlatego pojawiają się w miejscach zaniedbanych, na poddaszach, gdzie leżą dekoracyjne skóry zwierzęce, ale też martwe ptaki czy gryzonie. Jeśli nie zaatakują drewna, to znajdą sobie schronienie w płytach styropianowych czy korkowych. Szkodniki drewna – jak ochronić przed nimi drewno w mieszkaniu? Ochrona drewna to nie tylko wszelkie działania eliminujące szkodniki, które już zaatakowały drewno, ale przede wszystkim zachowania mające charakter zapobiegawczy. Wszelkie czynności profilaktyczne trzeba mieć na uwadze już w momencie projektowania domu, a później na etapie jego budowy i użytkowania. Projektując budynek, warto uwzględnić, gdzie będą wykorzystywane drewniane elementy i zadbać o odpowiednie ich zabezpieczenie przeciwwilgociowe czy ognioochronne. Podczas prac wykonawczych trzeba pamiętać o doborze odpowiednich jakościowo materiałów z drewna oraz solidnym i rzetelnym wykonaniu odprowadzenia wody, izolacji przeciwwilgociowych oraz prawidłowej wentylacji pomieszczeń. Gdy dom będzie już gotowy, musimy pamiętać o częstym wietrzeniu pomieszczeń, konserwacji drewna, regularnym sprzątaniu, ograniczeniu wilgotności drewna i wybieraniu drewna bez kory (robactwo zalęga się często między korą a środkową częścią pnia). Substancje do impregnacji drewna Impregnując drewno, wzmacnia się jego naturalną trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne, a także doprowadza do usunięcia przyczyny jego degradacji. W warunkach domowych dokonuje się chemicznej ochrony i konserwacji drewna poprzez ręczne bądź mechaniczne pokrywanie go odpowiednimi preparatami. Impregnaty, które mają chronić surowiec i materiał przed zasiedleniem owadów czy też zlikwidować już istniejące szkodniki, muszą posiadać substancje czynne o działaniu biobójczym lub hydrofobizującym. Toksyczne środki biobójcze działają na różne układy w organizmie insekta, doprowadzając do jego śmierci. Z kolei preparaty hydrofobizujące ograniczają pochłanianie wilgoci z powietrza przez drewno, dzięki czemu nie pęcznieje ono i nie rozwijają się na nim grzyby czy owady. Impregnaty nie tylko powinny być skuteczne, ale także długotrwałe. Do ochrony drewna przed szkodnikami zazwyczaj stosuje się insektycydy o działaniu dezynsekcyjnym, repelenty, które odstraszają owady zapachem, a czasem także hormony syntetyczne zakłócające cykl rozwojowy owadów. Środki do impregnacji drewna dzieli się na te, które zabezpieczają materiał (na etykiecie powinny mieć oznaczenie A) oraz te, które zwalczają czynnik zewnętrzny, np. szkodniki drewna, grzyby (oznaczone literą B). Impregnaty, które stosuje się do ochrony drewna w mieszkaniu i w ogrodzie mają postać cieczy, którą należy nanieść na materiał. Można je nakładać zarówno na surowiec, który dopiero jest przygotowywany do dalszej obróbki (np. deski parkietowe) bądź na już gotowy drewniany element (np. altanę, mebel czy boazerię). Każdy preparat do impregnacji drewna powinien posiadać certyfikat zgodności wydawany przez Instytut Techniki Budowlanej. Deski konstrukcyjne zabezpieczone wycofanym już z produkcji środkiem o nazwie Xylamit, fot. Aung, PD, Wikimedia Commons. Jakie powinno się wybierać impregnaty? Preparaty do ochrony drewna przed działaniem szkodników powinny posiadać odpowiednie certyfikaty oraz szczegółową etykietę z opisem działania, składnikami aktywnymi w preparacie oraz sposobem nakładania środka. Środki takie muszą wykazywać skuteczne działanie w stosunku do czynnika destrukcyjnego, czyli w tym wypadku owadów pasożytujących. Jednocześnie nie mogą one szkodzić człowiekowi oraz innym organizmom stałocieplnym, czyli pupilom zamieszkującym domy. Impregnaty nie mogą uszkadzać, plamić czy naruszać struktury innych materiałów znajdujących się w pobliżu drewna. Środki zawarte w preparatach owadobójczych czy ogólnie biobójczych nie mogą odkładać się w organizmach ani wykazywać działania mutagennego i kancerogennego. Impregnaty nie powinny szkodzić organizmom wodnym, pszczołom i ptakom. Szczególną uwagę należy zwrócić na atesty, jakie powinny spełniać impregnaty. Jeszcze w latach 80. XX wieku jako środek impregnujący zapobiegający rozwojowi grzybów i owadów na drewnie konstrukcyjnym, a także dekoracyjnym (boazerie, parkiet) powszechnie stosowano xylamit . Pod koniec lat 90. oparte na nim preparaty wycofano jednak z produkcji, ponieważ okazały się trujące i szkodliwe dla ludzi. Kupując drewniany mebel z lat 80. a nawet 90., zwróć uwagę, czy nie wydziela nieprzyjemnego, duszącego zapachu podobnego do gazu. Ta woń może sugerować dawną impregnację xylamitem. Artykuł powstał na podstawie publikacji: Ochrona drewna - surowca i materiału, Adam Krajewski i Piotr Witomski, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2005. Obraz tytułowy: MSphotos (Miroslav Sarkozy), CC0,54K views, 428 likes, 84 loves, 75 comments, 83 shares, Facebook Watch Videos from Z Kujawskim Pomagamy Pszczołom: Tajemnicze kornutki to pszczoły, których samce charakteryzują się wyjątkowo długimiStwórz swój wymarzony obraz na wymiar z naszym generatorem i odmień wygląd swojego wnętrza! Obraz Chrząszcz z zakamuflowanym wzorem i długimi czułkami na betonowej podłodze możesz zamówić na wymiar drukowany na wysokiej jakości płótnie poliestrowym, bawełnianym, na płycie PCV 5mm, na PLEXI 5mm, na korku o gr. 7mm, szkle hartowanym oraz szkle optywhite 4mm oraz jako plakat lub obraz podświetlany LED. Obraz zostanie wykonany wg Twoich wytycznych. Dzięki naszemu generatorowi możesz wybrać nie tylko interesujący Cię rozmiar i materiał obrazu ale także dowolnie zmienić jego kolorystykę, nasycenie barw oraz wyszukać podobne obrazy pasujące do przedstawionej wybranej lub wczytanej grafiki. Możesz również dodać nakładkę 3D dzięki której stworzysz np. duży nowoczesny obraz 3D. Dzięki temu możesz być pewny, że Twój obraz będzie jedyny w swoim rodzaju i zostanie wykonany specjalnie dla Ciebie, którego powiesisz w swoim salonie lub np. sypialni. Boki obrazów są zadrukowane w lustrzanym odbiciu. Oryginalna nazwa: Beetle with camouflaged pattern and long feelers on concrete floorI chociaż możemy być otwarci na próby nowe maseczki do pielęgnacji włosów w lockdown, o ile nie pozbędziemy się złych nawyków związanych z włosami, nigdy nie będziemy w stanie osiągnąć jakości, jaką sobie wyobrażamy. Dowiedz się, jakie często popełniasz błędy każdego dnia i co możesz z tym zrobić.Lista słów najlepiej pasujących do określenia "Chrząszcz z długimi czułkami":KÓZKAKÓZKIPASIKONIKMOTYLCIEŚLASŁONIKBOSAKKRAWIECARLEKINKARACZANMACKACIŻMYŻUKMACKIKORNIKSPODNIEHIPISSKARABEUSZSTONKAARKANInformation and translations of chrząszcz in the most comprehensive dictionary definitions resource on the web. Login . The STANDS4 Network. ABBREVIATIONS; ANAGRAMS;
To jeden z najtrudniejszych szkodników do zwalczania w ogrodzie. Nic dziwnego - poskrzypka liliowa jest kuzynką stonki ziemniaczanej. Sieje jednak spustoszenie nie wśród ziemniaków lecz lilii. Poskrzypce liliowej smakują wszystkie gatunki lilii, ale szczególnie chętnie pożera lilię królewską. Dorosłe owady to czerwone chrząszcze o długości ok. 1 cm z długimi czułkami. Larwy i jaja są bardzo podobne do stonki ziemniaczanej. Samiec i samica poskrzypki liliowej w czasie godów. Wtedy najłatwiej zniszczyć ręcznie dorosłe chrząszcze, bo są mniej ostrożne. Dorosłe chrząszcze nadgryzają liście oraz oczywiście składają jaja. Szczególnie żarłoczne są jednak larwy, bo pożerają liście błyskawicznie. Zaatakowane lilie wyglądają na pierwszy rzut oka jakby gniły. W efekcie zostają same łodygi, często tak osłabione, że lilie kwitną słabo lub w ogóle. W tych czarnych kupkach są w środku żywe larwy poskrzypki liliowej (jedna lub kilka różnej wielkości). Mogą być na i pod liśćmi. Na pierwszy rzut oka wygląda to tak, jakby lilie gniły, ale to są odchody larw poskrzypek. Larwa bez chroniącej ją czarnej otoczki z odchodów. Jest podobna do larw stonki ziemniaczanej. Z poskrzypką liliową można walczyć na dwa sposoby. Żaden jednak, podobnie jak w przypadku stonki, nie jest w 100% skuteczny. naturalne - niszczenie jaj, larw i dorosłych chrząszczy. Ja robię to wyłącznie w gumowych rękawicach. Jaja wystarczy rozgnieść na liściach - znajdują się zawsze po ich spodniej stronie i są bardzo dobrze widoczne dzięki pomarańczowemu kolorowi. Larwy (są oślizgłe) można zrzucać na ziemię; z powrotem na lilie nie potrafią wejść. Na ziemi są łatwym łupem dla drapieżników, np. jaszczurek zwinek czy muchówek. Dorosłe chrząszcze trzeba rozgniatać, a nie jest to proste, bo szybko uciekają. Przegląd liści lilii trzeba robić co kilka dni przez cały sezon, gdyż za jednym razem nigdy nie uda się zlikwidować poskrzypki. chemiczne - tak jak stonka, poskrzypka jest na nie w dużym stopniu odporna. W moim ogrodzie ich nie używam, ale można zastosować np. Decis. Jeden zabieg, niestety, raczej nie wystarczy.
Długość ciała dorosłego osobnika to ok. 15-18 mm. Wtyk ma brązową lub czarną głowę z kłujką i długimi czułkami. Skrzydła są brązowożółte, można na nich zobaczyć wzór Rodzaje chrząszczy ze zdjęciami i przewodnikiem identyfikacyjnym (zielony, czarny i więcej) Chrząszcze to jedne z najbardziej fascynujących rodzajów owadów, z którymi się spotkasz. Wiele rodzajów chrząszczy jest nieszkodliwych i może być pożyteczna dla ogrodów lub podwórek. Jednak istnieją również gatunki chrząszczy, które mogą niszczyć rośliny lub roślinność. Rozpoznawanie chrząszczy na podstawie ich koloru, kształtu ciała i innych cech może pomóc w ustaleniu, jakiego rodzaju masz chrząszcza. Wszystkie rodzaje chrząszczy to antropoidy (gromada Arthropoda ), które należą do zamówienia Coleoptera . Istnieje ponad 400 000 gatunków chrząszczy, które podzielono na rodziny i podgrupy. Niektóre rodzaje chrząszczy potrafią latać, a inne gryźć. W rzeczywistości staroangielskie słowo oznaczające chrząszcz dosłownie oznacza „mały kąsacz”. Owady z rzędu chrząszczy mogą mieć rozmiary od bardzo małych do stosunkowo dużych. Najmniejszy gatunek chrząszcza to jednocześnie najmniejszy owad na świecie. Plik Scydosella musawasensis chrząszcz ma mniej niż 1 mm długości! Największy chrząszcz, żuk Titan może osiągnąć prawie 7 ”(17 cm)! Jednak średni rozmiar większości chrząszczy ma mniej niż 2,5 cm długości. Chociaż wielu gatunki chrząszczy są czarne Chrząszcze mogą mieć różne kolory, od zielonego do brązowego, czerwonego lub pomarańczowego. Niektóre z najbardziej oszałamiających odmian chrząszczy mają opalizującą kolorystykę z odcieniami metalicznych kolorów. Inni mogą mieć ciała w paski, cętki lub wzorzyste. Jednym z rodzajów małego czerwonego chrząszcza z latającymi czarnymi plamkami jest biedronka lub lady beetle. Wiele osób określa chrząszcze jako typy robaków. Mimo wszystko robaki i chrząszcze to owady z entomologicznego punktu widzenia chrząszcze nie są robakami. W przeciwieństwie do błędów (order Hemiptera ) chrząszcze żują pokarm i żywią się różnymi materiałami roślinnymi i zwierzęcymi. Identyfikacja chrząszcza Chrząszcze są podzielone na grupy owadów, które mają twarde egzoszkielety, skrzydła, a większość gatunków ma z przodu szczypce lub żuchwy. Niższe klasyfikacje chrząszczy są podzielone na kategorie według ich zdolności do latania, umaszczenia, długich czułek, umiejętności pływania i kształtu głowy. Ponieważ lista typów chrząszczy jest niezwykle długa, dokładna identyfikacja gatunku chrząszczy może być trudna. Rodzaje żuków z nazwą i zdjęciem Przyjrzyjmy się niektórym z najczęściej spotykanych chrząszczy, które możesz spotkać w swoim ogrodzie, w lasach lub w domu. Figeater Beetle (chrząszcz z zielonymi owocami) Figeater to rodzaj zielonego latającego chrząszcza, który jest aktywny w ciągu dnia Chrząszcz figowy ( Cotinis change ) to chrząszcz koloru zielonego, który jest powszechnie spotykany na podwórkach, hałdach kompostu i ściółce. Należący do rodziny chrząszczy Scarabaeidae , Chrząszcze „figowe” mają półmatową zieloną skorupę z pomarańczowymi krawędziami. Odwracając chrząszcze, zauważysz uderzający metalicznie zielony brzuch i nogi. drzewa z jagodami jesienią Figeaters to najbardziej rozpowszechniony chrząszcz w swojej podgrupie. Są to również gatunki latających chrząszczy, które mogą wydawać dużo hałasu latając w powietrzu. Ze względu na piękne, opalizujące kolory są również klasyfikowane jako chrząszcze klejnotowe. Identyfikacja chrząszcza Figeater Występuje w południowo-zachodnich stanach USA i materiał prawie rozkładający się. Krótka głowa i krótkie czułki. Rozmiar 0,6 ”do 1,3” (17 do 34 mm). Zielony chrząszcz czerwcowy (Cotinis nitida) Green June Beetle jest pospolity wczesnym latem i jest podobny do figeater Innym typem dużego zielonego chrząszcza jest zielony chrząszcz czerwcowy w niższej klasyfikacji Scarabaeidae (Chrząszcz skarabeusz). Ten chrząszcz z rodzaju Cotinis jest spokrewniony z chrząszczem figowcem o podobnym ubarwieniu do swojego kuzyna. Jedną z różnic między tymi dwoma gatunkami jest to, że zielony chrząszcz czerwcowy jest bardziej destrukcyjny. Czasami mylony jest również z mniejszym chrząszczem japońskim. Zielony chrząszcz czerwcowy zawdzięcza swoją nazwę temu, że występuje powszechnie wczesnym latem w ciągu dnia. Ten zielony latający chrząszcz uwielbia karmić się dojrzewającymi owocami i używać rogu z przodu ciała, aby wbijać owoce. Matowozielone osłony skrzydeł (elytra) na plecach chronią delikatne brązowe skrzydła. Identyfikacja zielonego chrząszcza czerwcowego Występuje w południowych stanach USA, odżywiając się soczystymi owocami. Krótkie anteny z miedzianymi krawędziami na zielonym korpusie. Rozmiar 0,75 ”do 1” (20 do 25 mm). Bladozielony chrząszcz Weevil Beetle Mały bladozielony chrząszcz ryjkowaty ma długie czułki i smukłe ciało Polydrusus impressifrons to naukowa nazwa bladozielonego chrząszcza ryjkowca. W porównaniu z innymi rodzajami chrząszczy zielonych zielony wołek ma smukłe bladozielone ciało i długie czułki. Przygotowując się do lotu, zielony wołek unosi osłony skrzydeł, odsłaniając brązowo-czarne ciało. Gatunki chrząszczy ryjkowca należą do niższej grupy chrząszczy tzw Curculionidae który jest największą z rodzin chrząszczy. Istnieje ponad 83 000 gatunków chrząszczy ryjkowca. Ten konkretny gatunek jest mały i ma brązowawe lub pomarańczowe nogi i czułki tego samego koloru. Identyfikacja bladozielonego chrząszcza ryjkowca Występuje w całej Ameryce Północnej żywiąc się liśćmi drzew. Są niszczące tylko dla drzewek. Jego jasnozielone ciało działa jak kamuflaż, gdy żeruje na liściach. Rozmiar 0,2 ”do 0,27” (5 do 7 mm). Dziesięcioliniowe chrząszcze czerwcowe (brązowy typ chrząszcza) Chrząszcz czerwcowy z dziesięcioma rzędami ma białe paski na brązowym ciele Chrząszcze czerwcowe należą do rodziny Scarabaeidae w tej kategorii występuje wiele chrząszczy brunatnych. Jak sugeruje nazwa tego dużego chrząszcza, cechą rozpoznawczą są białe paski na jego grzbiecie. Ten brązowy chrząszcz ma również duże anteny, które wyglądają jak zakrzywione łopatki. Zazwyczaj wczesnym latem można zobaczyć te pręgowane brązowo-białe chrząszcze. Lubią żerować na korzeniach roślin i dlatego mogą być szkodliwymi owadami. Możesz także usłyszeć od nich syczenie, jeśli czują się zagrożone. Identyfikacja z dziesięcioma czerwcowymi chrząszczami Ten chrząszcz skarabeusz występuje w zachodnich regionach Ameryki Północnej. Wydłużone, owalne, brązowe, błyszczące body z białymi paskami biegnącymi pionowo. Rozmiar 0,8 ”do 1,4” (20 do 35 mm). Ground Beetle Chrząszcze naziemne obejmują wiele gatunków. Na tym zdjęciu złoty chrząszcz ziemny Istnieją tysiące gatunków chrząszczy należących do rodziny Biegaczowate . Jednym z najbardziej uderzających chrząszczy naziemnych jest złoty chrząszcz ziemny ( Carabus auratue ). Ma opalizujący, lśniący zielony korpus z niemal lustrzanym połyskiem. Mają również brązowo-czerwone wrzecionowate nogi. Inne typy chrząszczy mogą mieć błyszczące czarne ciała i rdzawobrązowe głowy lub szaro-brązowe ciała z ukształtowanymi wzorami. W Ameryce Północnej występuje około 2000 gatunków chrząszczy ziemnych. Identyfikacja chrząszcza ziemnego Znaleziony biegający po ziemi, aby żerować na owadach, robakach lub ślimakach. Można je rozpoznać po błyszczących zielonych lub czarnych ciałach i długich nogach. Rozmiar 1,5 ”(35 mm). Czerwony (Scarlet) Beetle / Lily Beetle Chrząszcz liliowy to mały czerwony chrząszcz z czarnymi nogami i czułkami Naukowa nazwa chrząszczy czerwonej lilii to Lilioceris lilii i są członkami rodziny Chrysomelidae. Jak sugeruje ich potoczna nazwa, są to małe czerwone chrząszcze, które uwielbiają żerować na liściach lilii. Jednym z pierwszych objawów zarażenia czerwonymi chrząszczami są żute lilie. Te małe chrząszcze mają jaskrawoczerwone osłony skrzydeł i kruczoczarne czułki, brzuch i nogi. Chrząszcze czerwone są często mylone z chrząszczami kardynalnymi ( Pyrochroa serraticornis ), które mają podobny czerwono-czarny wygląd. Z powodu zamiłowania do lilii są szkodnikami ogrodowymi jeśli chcesz wyhodować prawdziwe lilie . Identyfikacja szkarłatnej lilii Pochodzący z Europy chrząszcz szkarłatny jest niszczycielskim szkodnikiem ogrodowym, obecnie występującym w Kanadzie i USA. Ciało o jaskrawoczerwonym kolorze bez wyraźnych znaczeń poza małym czarnym trójkątem za tułowiem. Mają też długie czarne czułki. Rozmiar 0,25 ”do 0,35” (7 do 9 mm). Drugstore Beetle Drugstore Beetle to rodzaj malutkiego brązowego chrząszcza, który atakuje przechowywane produkty Jeden gatunek chrząszcza brunatnego z rodziny Ptinidae to chrząszcz aptekarski (nazwa naukowa: Stegobium paniceum ). Ten mały latający chrząszcz jest również nazywany chrząszczem biszkoptowym lub chrząszczem chlebowym i jest podobny do chrząszcza papierosowego. Jak sama nazwa wskazuje, drogeryjne chrząszcze uwielbiają żerować na przechowywanych produktach. Jednak mają żywą dietę, a także jedzą przyprawy, suszoną żywność, okruchy ciastek, papier i starą skórę. Dorosłe brązowe chrząszcze mają cylindryczny korpus pokryty cienkimi włoskami i wyglądają jak linie wzdłuż ciała. Identyfikacja chrząszcza drogeryjnego Występujące na całym świecie te niszczycielskie szkodniki mogą niszczyć zboża, nasiona i inne wysuszone pokarmy. Mają parę anten z ząbkowanymi krawędziami. Rozmiar 0,07 ”0,13” (2 do 3,5 mm). Grapevine Beetle Chrząszcz winorośli ma jasnopomarańczowy kolor z kilkoma czarnymi liniami i kropkami Chrząszcz winny to kolejny rodzaj chrząszczy czerwcowych w rodzinie Scarabaeidae i podrodziny Rutelinae . Ten chrząszcz skarabeusza jest jasnopomarańczowy lub blado kasztanowy z czarnymi liniami oddzielającymi osłony skrzydeł i tułów. Jego inna nazwa, „plamisty chrząszcz czerwcowy” pochodzi od 4 kropek z boku ciała. Chociaż duży brązowawy chrząszcz żeruje na liściach winorośli, nie powoduje wystarczających szkód, aby zostać sklasyfikowanym jako szkodnik. Często spotyka się chrząszcza winorośli w lasach, lasach i krzewach. Jeśli chrząszcze zostaną zaniepokojone lub przestraszone, szybko odlecą. Identyfikacja chrząszcza winorośli Występuje we wschodnich regionach Ameryki Północnej i niektórych stanach w środkowych Stanach Zjednoczonych Duży chrząszcz w kolorze pomarańczowo-czarnym. Rozmiar 1 ”do 1,2” (25 do 30 mm). Chrząszcz z czarnego dywanu Mały chrząszcz z czarnego dywanu to inwazyjny szkodnik występujący w pomieszczeniachzdjęcia i nazwy roślin warzywnych Nazwa zwyczajowa gatunku chrząszcza Attagenus unicolor to czarny chrząszcz dywanowy. W podrodzinie występuje prawie 200 gatunków chrząszczy dywanowych Attageninae . Te małe ciemne chrząszcze są inwazyjnym szkodnikiem w wielu domach. Ich larwy mogą gryźć tkaniny, uszkadzając odzież, pokrycia mebli i dywany. Jeśli zauważysz dziury w meblach i ślady chrząszczy dywanowych, ważne jest, aby pozbyć się larw. Włochate larwy brunatne mogą pozostawać w stadium larwalnym do 3 lat. W tym czasie mogą spowodować zniszczenie dywanów i tkanin. Identyfikacja chrząszcza czarnego dywanu Znajduje się w pomieszczeniach, gdzie przechowywane są wszelkiego rodzaju materiały organiczne. Wydłużone owalne ciało, które staje się czarne w miarę dojrzewania dorosłego chrząszcza. Rozmiar 0,12 ”do 0,2” (3 do 5 mm). Jelonkowate Jelonkowate mają duże czarne ciało z dużymi szczypcami Jelonkowate zawdzięczają swoją nazwę dużym żuchwom lub obcęgom, które posiadają samce. Rogowe wypukłości z przodu ciała nadają tym dużym, czarnym chrząszczom groźny wygląd. Samice również mają szczypce na głowie, ale są one mniejsze niż „poroże” samców. Jelonkowate należą do rodziny Lucanidae w grupie są 4 podrodziny. Są również rodzajem dużego czarnego chrząszcza i są jednymi z największych owadów lądowych w regionach o klimacie umiarkowanym. Chociaż samce mogą być wobec siebie agresywne, rzadko gryzą ludzi żuchwami. Identyfikacja jelonka rogacza Występuje w Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Duże chrząszcze o ciemnych błyszczących ciałach i szczypcach przypominających poroże. Rozmiar 2 ”(5 cm). Niektóre gatunki jelonków dorastają do 4,7 cala (12 cm) Hercules Beetles Rogate duże chrząszcze Herkulesa obejmują różne gatunki o różnych kolorach Jak sama nazwa wskazuje, chrząszcze Herkulesa to duży i imponujący rodzaj chrząszcza. Te rogate chrząszcze należą do podrodziny Dynastinae i są skarabeuszem. Chrząszcze z tej grupy nazywane są również chrząszczami nosorożców. Gatunki chrząszczy Herkulesa są bardzo zróżnicowane. Ich twarde osłony skrzydeł mogą być w kolorze jasnobrązowym, zielonym lub szarym z czarnymi znaczeniami. Oznaczenia te są unikalne dla każdego chrząszcza. Niektóre gatunki chrząszczy Herkulesa mają ogromny wystający róg, którego używają do walki z innymi chrząszczami. Innym interesującym faktem dotyczącym tego dużego chrząszcza jest to, że jest to jeden z największych owadów latających na świecie. Gatunki Dynastes tityus jest również najcięższym owadem w Ameryce Północnej. Te typy chrząszczy są również popularnymi zwierzętami domowymi w niektórych krajach. Identyfikacja chrząszczy Herkulesa (nosorożca) Występuje w Stanach Zjednoczonych i północnym Meksyku. Ogromny chrząszcz, który pomimo swojego agresywnego wyglądu nie jest szkodliwy dla ludzi. Rozmiar 1,6 ”do 2,4” (40 do 60 mm) długości i do 1 ”(2,5 cm) szerokości. Tiger Beetle Istnieje szeroka gama chrząszczy tygrysich o różnych kolorach, rozmiarach i kształtach Patrząc na zdjęcia chrząszcza tygrysiego można łatwo pomylić to z zupełnie innym gatunkiem owada. Chrząszcze tygrysie mają długie, chude nogi, długie czułki i zakrzywione żuchwy. Te agresywne chrząszcze należą do podrodziny Cicindelinae . W tej grupie występuje ponad 2600 gatunków chrząszczy o wielu odmianach koloru, wielkości i kształtu ciała. Niektóre rodzaje mogą być jaskrawo ubarwione, podczas gdy inne rodzaje tych chrząszczy są matowo czarne. Sześciopunktowy zielony żuk tygrysi jest jasno opalizujący na zielono. Jedną z cech wspólnych, które mają większość, są długie nogi i zdolność do szybkiego biegania. Identyfikacja żuczka tygrysiego Występujący w większości regionów świata ten latający chrząszcz wydaje się preferować pustynie i gorący klimat. Nienormalnie duża głowa z dwoma sierpowatymi szczękami do łapania i pożerania zdobyczy. Rozmiar 0,4 ”do 0,78” (10 do 20 mm). Niektóre gatunki osiągały prędkość do 2,5 m / s! Żołnierz Żuk Żuki żołnierskie to owady o czarno-pomarańczowym ciele i długich czułkach Żołnierze z rodziny Cantharidae mają długie, proste ciała bez żadnej krzywizny. Te czarno-pomarańczowe latające owady często latają wokół kwiatów i można je łatwo pomylić z osami. Wiele gatunków chrząszczy ma inny kolor głowy i tułowia niż reszta ciała. Ten gatunek chrząszcza zawdzięcza swoją nazwę unikalnemu kształtowi, który podobno przypomina brytyjskich żołnierzy w czerwonym płaszczu. W przeciwieństwie do wielu innych rodzajów chrząszczy, jego osłony na skrzydłach są bardziej miękkie i skórzaste. Z tego powodu otrzymują również nazwę „skórzaste jemioły”. Identyfikacja żuka żołnierza Występuje w większości krajów na półkuli zachodniej. Nieszkodliwe chrząszcze z długimi antenami. Rozmiar 1 ”(25 mm). Sawyer Beetles Sawyer Beetle to ciemnobrązowy latający chrząszcz z długimi czułkami Sawyer beetle to potoczna nazwa chrząszczy w rodzaju Monochamus. Powszechna nazwa tych owadów pochodzi od ich zdolności do drążenia rodzaje drewna iglastego . Chrząszcze Sawyer to duży typ kózkowatych, które latają i są wabione przez światło. Jednym ze sposobów rozpoznania tych ciemnych chrząszczy są ich wyjątkowo długie czułki. W przypadku niektórych gatunków chrząszczy chrząszczy ich czułki mogą być dłuższe niż długość ciała. Powodem, dla którego chrząszcze Sawyer są uważane za inwazyjne szkodniki, są szkody, jakie wyrządzają w drewnie sosnowym. Inwazja chrząszczy sawyer może zniszczyć do 40% wartości kłód sosnowych z powodu drążonych przez nie tuneli w drewnie. Niektóre gatunki tego chrząszcza mają również w nazwie zwyczajowej słowo „sosna”. Na przykład łaciata sosnówka ( Marcus clamator ), sawyer z sosny czarnej ( M. galloprovincialis ) i chrząszcz japoński ( M. alternatus ). Identyfikacja chrząszcza Sawyera Występuje głównie w obszary leśne , zwłaszcza tam, gdzie dominują sosny. Długie anteny, które mogą dorastać do 2 ”(50 mm) długości. Rozmiar 0,7 ”do 1,06” (18 do 27 mm). Japoński żuk Japoński żuk ma zielono-brązowe opalizujące ciało Chrząszcz japoński ( Popillia japonica ) to średniej wielkości chrząszcz z oszałamiającymi opalizującymi, miedzianymi twardymi osłonami skrzydeł i błyszczącą zieloną głową. Chociaż ten skarabeusz pochodzi z Japonii, jest obecnie gatunkiem inwazyjnym w Ameryce Północnej i Europie. Chrząszcz żeruje na liściach roślin ponad 300 drzewo z różowymi kwiatami Ten metaliczno-zielono-brązowy chrząszcz ma owalne ciało, które jest prawie tak samo szerokie, jak długie. Oprócz opalizującego zabarwienia chrząszcza można rozpoznać po kępkach drobnych białych włosków pod elytrą (osłonami skrzydeł). Identyfikacja chrząszcza japońskiego Znaleziono żywiący się wieloma owocami i liście wielu rodzajów roślin . Larwy żyją w ziemi i uwielbiają zjadać korzenie traw. Rozmiar 0,6 ”(15 mm) długości i 0,4” (10 mm) szerokości. Chrząszcz ogórkowy w paski Malutki pręgowany chrząszcz ogórkowy można rozpoznać po czarnych i żółtych paskach Pasiasty chrząszcz ogórkowy (nazwa naukowa: Acalymma vittatum ) to mały chrząszcz z rodzaju Acalymma i podrodziny Galerucinae . Jak można się domyślić z nazwy, paski w paski pomagają zidentyfikować tego chrząszcza. Czarno-żółte paski biegną wzdłuż osłony skrzydeł. Ten mały chrząszcz jest poważnym szkodnikiem upraw i jest podobny w swoim wyglądzie do zachodniego chrząszcza kukurydzianego ( Diabrotica virgifera ). Możesz odróżnić chrząszcze, ponieważ pasiasty chrząszcz ogórkowy ma czarny odwłok. Identyfikacja chrząszcza ogórkowego w paski Występuje na jadalnych liściach roślin takich jak ogórki dynie melony i cukinia. Oznaczenia w paski pomagają zidentyfikować tę niszczycielską stonkę liściową. Rozmiar 0,5 ”(13 mm). Stonka ziemniaczana Stonka ziemniaczana ma czarne i jasnopomarańczowe lub żółte paski Innym pasiastym stonką, która może wyrządzić poważne szkody w uprawach, jest stonka ziemniaczana ( Leptinotarsa decemlineata ). Niemal okrągły chrząszcz ma pomarańczowe lub jasnożółte i brązowe paski. To nie tylko ziemniaki, które dziesiątkują, te „chrząszcze ziemniaczane” żywią się również innymi roślinami z rodziny psiankowatych. Chrząszczy Colorado nie należy mylić z jerozolimskimi „chrząszczami”, które są nazywane robaki ziemniaczane . Identyfikacja stonki ziemniaczanej Znaleziono żerujący na uprawach w Ameryce Północnej i Europie. Szybko latają od rośliny do rośliny i mają na plecach dziesięć pasków. Rozmiar 0,24 ”do 0,43” (6 do 11 mm). Inny rodzaj latających chrząszczy Istnieje kilka rodzajów prawdziwych chrząszczy, które wielu ludzi kojarzy z innymi typami owadów latających. Biedronka Biedronki to czerwono-czarne chrząszcze, które obejmują różne typy Chociaż powszechnie nazywane są „biedronkami”, te rozkoszne skrzydlate owady są rodzajem chrząszczy w rodzinie Coccinellidae . Termin „chrząszcze” jest bardziej poprawną nazwą dla tych czerwonych chrząszczy z czarnymi plamami. Gatunki biedronek (lub biedronek) to pożyteczne chrząszcze, które są dobre dla zwalczanie populacji mszyc . Dowiedz się więcej o wielu różne rodzaje biedronek które latem zamieszkują ogrody i łąki. Świetliki Świetliki to nocne chrząszcze, które świecą w ciemności Mimo że nazywane są świetlikami, te interesujące owady należą do rodziny chrząszczy Lampyridae . Najbardziej fascynującym gatunkiem są świetliki nocne, które świecą w ciemności. Z tego powodu w niektórych krajach nazywane są również robaczkami świętojańskimi. Świetliki dorastają do 2,5 cm długości i używają chemicznych świateł, aby przyciągać ofiary i partnerów. Powiązane artykuły: Rodzaje owadów ze zdjęciami i nazwami Rodzaje biedronek: klasyfikacja, azjatycka biedronka kontra biedronka Identyfikacja czarnych chrząszczy (ze zdjęciami)
Jeżeli znasz inne definicje pasujące do hasła „chrząszcz z rodziny ryjkowców” możesz je dodać za pomocą poniższego formularza. Pamiętaj, aby nowe definicje były krótkie i trafne. Pamiętaj, aby nowe definicje były krótkie i trafne.
Stwórz swój wymarzony obraz na wymiar z naszym generatorem i odmień wygląd swojego wnętrza! Obraz Chrząszcz kornik. Imago owada. Chrząszcz z długimi czułkami. możesz zamówić na wymiar drukowany na wysokiej jakości płótnie poliestrowym, bawełnianym, na płycie PCV 5mm, na PLEXI 5mm, na korku o gr. 7mm, szkle hartowanym oraz szkle optywhite 4mm oraz jako plakat lub obraz podświetlany LED. Obraz zostanie wykonany wg Twoich wytycznych. Dzięki naszemu generatorowi możesz wybrać nie tylko interesujący Cię rozmiar i materiał obrazu ale także dowolnie zmienić jego kolorystykę, nasycenie barw oraz wyszukać podobne obrazy pasujące do przedstawionej wybranej lub wczytanej grafiki. Możesz również dodać nakładkę 3D dzięki której stworzysz np. duży nowoczesny obraz 3D. Dzięki temu możesz być pewny, że Twój obraz będzie jedyny w swoim rodzaju i zostanie wykonany specjalnie dla Ciebie, którego powiesisz w swoim salonie lub np. sypialni. Boki obrazów są zadrukowane w lustrzanym odbiciu. Oryginalna nazwa: Beetle bark beetle. Imago of an insect. Beetle with long antennae.
